- Patiënten
Met parkinson op de driewielfiets: Willem (76) vindt zijn vrijheid terug
“Fietsen geeft me mijn vrijheid terug”
Toen Willem uit Lelystad vorig jaar de diagnose parkinson kreeg, besloot hij niet stil te gaan zitten. “Ik wilde in beweging blijven en zelf de regie houden,” vertelt hij. “Via de WMO kun je een driewielfiets aanvragen, maar dat duurt vaak maanden. Daarom heb ik er zelf één gekocht in Nunspeet. Daar mocht ik proberen of het iets voor me was – en dat fietsen ging meteen goed.”
Inmiddels heeft Willem ruim 1300 kilometer afgelegd op zijn driewielfiets. “Fietsen geeft me echt mijn vrijheid terug. Mijn vrouw kan haar gang gaan, en ik ook. We zijn weer samen op pad, maar ieder op zijn eigen tempo.”
Een leven vol beweging
Bewegen is altijd een rode draad geweest in Willems leven. Hij werd geboren in Emmen, studeerde Weg- en Waterbouwkunde in Groningen en werkte jarenlang in de wegenbouw. Ook was hij reserveofficier bij defensie. “Ik ben altijd actief geweest, ook naast mijn werk, en dat wilde ik graag blijven- zeker nu ik parkinson heb.”
Zijn vrouw Diana vult aan: “Toen Willem nog op een gewone fiets reed, viel hij een paar keer hard. Uiteindelijk brak hij zijn sleutelbeen en hebben we besloten dat het zo niet verder kon. Achteraf gezien waren dat al de eerste signalen van parkinson.”
De diagnose kwam pas acht jaar later. “Een arts dacht eerst aan dementie, een ander zei dat het tussen mijn oren zat,” vertelt Willem. “Pas toen de neuroloog mijn hele dossier bekeek, zei hij dat het al jaren duidelijk had kunnen zijn. Dat was confronterend, maar tegelijk een opluchting. We konden eindelijk verder.”
Leren leven met parkinson
Sinds de diagnose heeft Willem zijn leven opnieuw ingericht. “Ik slik medicijnen op vaste tijden, dat geeft structuur. Zonder zou het niet gaan, maar te veel maakt me juist overbeweeglijk. Het is een kwestie van balans.”
Diana vult aan: “Gelukkig heeft Willem een stabiele vorm van parkinson. Het gaat niet snel achteruit. De klachten zitten vooral in de benen, het slikken en spreken.”
Willem volgt ook therapie. “Ik ben bij een logopedist geweest die gespecialiseerd is in parkinson. Daardoor spreek ik weer beter en duidelijker. Ik zing bij de cantorij van de protestantse kerk, en daar merken ze het verschil. Daarnaast twee keer per week fysiotherapie met een groep lotgenoten. Bewegen en blijven praten helpt enorm.”
Op vakantie met de driewielfiets
Voor hun diagnose trokken Willem en Diana vaak met de caravan door Frankrijk. “We hebben prachtige reizen gemaakt,” vertelt Diana. “Maar het opzetten van de voortent en het veel lopen werd te zwaar. Toen hebben we de caravan verkocht – dat was even slikken.”
Gelukkig vonden ze een alternatief. “Dit jaar huurden we een stacaravan in Frankrijk en namen we de driewielfiets mee,” zegt Willem. “In een vlak gebied ging dat fantastisch. We fietsten samen, genoten van de natuur en waren weer echt op pad. Zelfs op Schiermonnikoog hebben we een fietsvakantie gedaan – dat voelde als vroeger.”
Advies aan anderen met parkinson
“Wacht niet te lang met overstappen op een driewielfiets,” adviseert Willem. “Het kost wat tijd om eraan te wennen, maar je krijgt er vrijheid voor terug. En draag altijd een helm – ik ben een keer hard gevallen en dankzij de helm liep dat goed af.”
Zijn belangrijkste boodschap: “Blijf bewegen en blijf onder de mensen. Je kunt zelf veel doen om goed te blijven functioneren. Ik doe nog steeds vrijwilligerswerk voor de kerk en ben secretaris bij het IDO in Lelystad. En met onze drie kleindochters geniet ik van het leven. We laten ze zien dat aardappelen niet in een fabriek worden gemaakt, maar uit de grond komen!”
