Dansen als medicijn tegen parkinson

BORNE – Opgewekt zit Annie Gelderblom (63) op haar stoel in de kring. Ze heeft zojuist vijf kwartier gedanst tijdens Dance for Health. Ze is er, zoals altijd, weer een stuk van opgeknapt.

„Ik krijg hier zoveel zelfvertrouwen van en mijn balans verbetert elke keer. Dit gun ik iedereen”, vertelt Annie Gelderblom, terwijl ze uitrust van de dansles. Met ‘iedereen’ bedoelt ze alle mensen die door een ziekte minder mobiel zijn en in het dagelijks leven geconfronteerd worden met hun beperkingen. Annie Gelderblom heeft zelf parkinson. In 2013 werd de diagnose gesteld. Ze had tijd nodig om het te accepteren. „Ik vond mezelf heel zielig en moest veel huilen. Ik zocht ook te vaak naar informatie op Google. Dat had ik nooit moeten doen. Daardoor heeft het lang geduurd voordat ik me erbij neer kon leggen.”

Ze weet zeker dat het dansen haar acceptatieproces heeft versneld. „Twee jaar geleden begon ik met dansen en ik kan nu zeggen dat ik het een plek heb gegeven. Laatst was ik met vriendinnen op stap en durfde ik voor het eerst een grapje te maken over mijn ziekte. Dat had ik vroeger echt niet gedurfd.”

Docente Wilma Vreeling, behalve danslerares ook yoga- en pilatesdocent, heeft zich een aantal jaar geleden laten opleiden bij Dance for Health (zie kader). „De lessen zijn heel dynamisch. We richten ons enerzijds op oefeningen om soepelheid en coördinatie te bevorderen, anderzijds krijgen de deelnemers ook veel vrijheid. Dansen is een expressieve manier van bewegen.

Ruimte

Door mensen ruimte te geven om hun eigen bewegingen daaraan toe te voegen, gebeurt er  van alles in de hersenen. Juist bij mensen met parkinson of MS heeft de ziekte invloed op de verbindingen in de hersenen. Voor MS is er een wetenschappelijk onderzoek, dat aantoont dat onze dansmethode echt positieve effecten heeft op de werking van de hersenen. Verder worden de mensen er blij van. Daar doe ik het ook voor.”

Diagnose

Piet van de Schilde (68), een van de andere deelnemers, herkent die verbeteringen. Ook hij heeft parkinson. De diagnose werd in 2011 gesteld, vrijwel direct na zijn pensionering, en was niet echt een verrassing. „Eigenlijk takelde ik sinds mijn 50ste al af. Door een goede mix van medicijnen en bewegen blijf ik nu aardig op peil.”

Hij durft niet met zekerheid te stellen dat het dansen de ziekte vertraagt. Maar hij voelt dat hij wordt uitgedaagd om zijn grenzen te verleggen. „Bij mij heeft de ziekte vooral invloed op mijn hersenen. Ik raak vaak de draad van een verhaal kwijt en heb moeite met mijn coördinatie. In de les moet ik dezelfde bewegingen met beide handen tegelijkertijd uitvoeren. Daar moet ik dan eerst echt over nadenken en soms lukt het dan nog niet. Als het wel lukt, helpt dit me verder.” Hij doet aan fitness en doet zijn dagelijks oefeningen. Dat zijn vastgelegde bewegingen. „Het is fijn om hier vrij te kunnen bewegen.  Maar dit is niet het pensioen dat ik voor ogen had.”

Thuis

Annie Gelderblom merkt dat ze ook thuis losser wordt. Dansen met haar man, die haar op deze lessen wees en daarbij geregeld helpt, deed ze nooit. „Hij is heel lief, maar dansen is niet wat voor hem.” Ze ziet hem nu wel genieten van haar danskunsten. „Soms zet ik thuis Proud Mary van Ike en Tina Turner op en dan ga ik helemaal uit mijn dak. Heerlijk, gewoon even de boel de boel laten. Hij kan dan echt genieten van hoe vrij ik beweeg.”

Kleindochters

Annie Gelderblom danst nu regelmatig met haar kleindochters. „We spiegelen: zij maken bewegingen, die ik dan nadoe. De ingewikkelde bewegingen lukken helaas niet, maar dat vind ik niet erg. Dat ik dit nog samen met ze kan doen, is al heel fijn. Ik hoop echt dat veel meer mensen gaan meedoen. Het is leuk en het is zo goed voor je. Dat zou iedereen moeten kunnen ervaren.”

Oprichter

Dance for Health is een Nederlandse stichting. Oprichter Marc Vlemmix, zelf parkinsonpatiënt, ontwikkelde een eigen dansmethode, gestoeld op een vergelijkbaar programma in New York. Het combineert klassieke en moderne dans met yoga en fysiotherapie. En het stimuleert behalve de souplesse en de coördinatie ook de creativiteit. Hierdoor is het uitermate geschikt voor mensen die parkinson, MS of reuma hebben. In Borne worden de lessen “Dansen als medicijn tegen parkinson” twee keer per week gegeven door Wilma Vreeling.

Klik hier voor meer informatie.

Wilma Vreeling (L) geeft Dansen als medicijn tegen Parkinson, MS en andere neurologische aandoeningen, deelneemster Annie Gelderblom (R).

Lees hier ook voedingstips