Wandelen in de winter

Sjoerd is begin november gestart met zijn zogeheten ‘through-hike’ van het Pieterpad. Misschien wel de bekendste LAW van Nederland. Sjoerd besloot juist in de maand november te gaan wandelen, in zijn eentje, met een rugtas en een tent op zijn rug voor ParkinsonFonds. Tja dan willen wij natuurlijk heel graag weten waarom?! Wij spraken met hem voorafgaand aan en na afloop van zijn wandelavontuur. 

Het ideale moment is nu

Het Pieterpad zelf is al een uitdaging, helemaal met een tent op je rug, maar jij wandelt in november ook nog. Waarom nu? 

“Het afgelopen jaar heb ik met mijn vriendin het geluk gehad om samen een jaar lang de wereld over te reizen. Wij zijn van nature sportief en avontuurlijk ingesteld en we zijn graag buiten. We hebben afgelopen jaar bijvoorbeeld samen drie maanden lang in Nieuw-Zeeland  de Te Araroa trail gewandeld en door Scandinavië gefietst. In december start ik weer bij mijn vorige werkgever als IT software consultant en het uitlopen van het Pieterpad leek mij een mooie afsluiting van het afgelopen jaar. “ 

Nog steeds geen antwoord

Je besloot om deze wandeling als sponsorloop te ondernemen. Waarom heb je die keus gemaakt? 

“Toen ik 17 was kreeg mijn moeder de diagnose ziekte van Parkinson. Zij was toen 45 jaar. Ik heb jong het proces van dichtbij gemaakt en het was echt vreselijk. Zo kon mijn moeder bijvoorbeeld niet bij mijn afstudeerceremonie zijn omdat dit gewoon niet ging. Ook het gevoel van niet weten hoe lang je nog hebt en wat je nog kunt is vreselijk om mee te maken.   

Mijn moeder kreeg op gegeven moment de duodopa pomp en dat heeft een wereld van verschil gemaakt, maar toch. Ze is anderhalf jaar geleden overleden en 58 geworden. Het verloop van de ziekte is echt vreselijk en er is nog steeds geen antwoord. Dat vind ik erg. Ik heb besloten om voor ParkinsonFonds te lopen om zo mijn steentje bij te dragen. Ik hoop dat mensen die iets willen en kunnen missen via een donatie een steentje bij willen dragen. Onderzoek gaat echt een keer een oorzaak vinden.” 

Mijn moeder een beetje dichterbij

Waarom heb je de keus gemaakt het Pieterpad alleen te wandelen? 

“Dit klinkt misschien heel gek maar ik wilde dit graag voor mezelf doen. Een stukje bewustwording en ook ergens afsluiting op een bepaalde manier. Door alleen te wandelen ben je aangewezen juist op jezelf en dat wil ik een keer ervaren. Ik heb al eerder overwogen om van een lange afstandswandeling een sponsortocht te maken. Het Pieterpad is met 26 etappes goed te doen, het is minder dan een maand en je bent eigenlijk altijd wel dichtbij winkels en voorzieningen. Dat betekent dat ik niet met een voorraad eten hoef te lopen bijvoorbeeld. Op de Te Araroa was dat heel anders. Dan loop je echt dagen achter elkaar zonder voorzieningen. Ik vond het geen fijn idee om de druk op de Te Araroa te vergroten door daar een sponsortocht van te maken. Het Pieterpad leek mij een heel goed en even uitdagend alternatief. Zeker in de maand november. Voor mij is alleen wandelen tot slot ook een manier om mijn moeder een stukje dichterbij te hebben en dat vind ik een mooie gedachte.” 

Terugblik

En….hoe was het? 

De start in Pieterburen en de provincie Groningen vond ik saai. Vanaf Drenthe werd het echt mooi. De bossen in herfstkleuren waren prachtig. Kamperen bleek op meerdere fronten wel echt een uitdaging. Om te beginnen waren veel campings dicht ondanks dat er was aangegeven dat ze open zouden zijn en daarnaast lagen de campings soms nog een behoorlijk eind van het pad af. Daardoor moest ik na het uitlopen van een etappe best wat extra kilometers maken. 

Hulp onderweg

Ik vond het erg mooi om te zien hoe Nederlanders onderweg je willen helpen. Zo kwam ik hartstikke laat aan bij natuurkampeerterrein de Klashorst en werd ik heel vriendelijk welkom geheten. Ik deed mijn verhaal en de eigenaren doneerden mijn kampeerkosten aan mijn actie. Ook mooi was het moment in Vorden waar de camping zelf dicht bleek te zijn maar de eigenaren hadden ook een appartement. Normaliter verhuurden ze deze maar hij was toevallig leeg toen ik aankwam en ik mocht het appartement gewoon gebruiken. 

Onderweg had ik ook best vaak aanspraak en dan vertelde ik waarom ik het Pieterpad liep. Er waren ook wel mensen bij die vroegen of ze konden doneren. Met de QR code werd dat heel makkelijk.  

Had je ook tegenvallers?

Helaas wel. Na zes dagen wandelen kreeg ik last van een blessure die ik eerder ook al eens heb gehad; shins splints. Ik heb toen besloten tussendoor even twee dagen naar huis te gaan en andere schoenen aan te doen. Dat hielp gelukkig goed. Ook ging het mis in de buurt van Venlo. Het had echt de hele dag geregend en het pad werd juist op het laatste stuk heel modderig. Ik ben uitgegleden, in de modder gevallen en heb mijn knie verdraaid. Daardoor moest ik mijn planning aanpassen en meer rust inbouwen waardoor ik ook later ben gefinisht dan ik had bedacht. 

En de finish?

De laatste twee dagen liep mijn vriendin met mij mee en op het allerlaatste stuk haakte ook mijn vader aan. Dat was echt mooi. En nu is het klaar. Het voelt voor mij heel goed dat ik op deze manier iets terug heb kunnen doen en voor het gedoneerde bedrag van 3.545 euro ben ik erg dankbaar. 

Dat zijn wij ook Sjoerd. Heel erg bedankt voor je mooie en inspirerende verhaal!  

Geïnspireerd?

Heeft de sponsortocht van Sjoerd jou geïnspireerd en ga jij binnenkort zelf op pad? Overweeg dan om van jouw wandeling een sponsortocht te maken en start je eigen actie hier.

Deel dit artikel

Gerelateerd nieuws

OnderzoekPatiënten

Kwaliteit van leven door DBS – Deep Brain Stimulation

Conny onderging recentelijk een Deep Brain Stimulation – DBS – operatie. Lees haar motiverende verhaal.

Patiënten

Meer praktische hulp na de diagnose ziekte van Parkinson

Ingrid is 45 en heeft jonge kinderen. Ze heeft recentelijk gehoord dat ze de ziekte...

FamiliePatiënten

Het leven met de ziekte van Parkinson kan ook heel mooi zijn

Harmen is 36 als bij hem de ziekte van Parkinson wordt vastgesteld. Lees snel zijn...